Landbouwpraktijken in de provincie Mai-Ndombe in de Democratische Republiek Congo zijn voornamelijk gebaseerd op slash-and-burn-landbouw, een traditionele praktijk waarbij bossen worden gekapt en verbrand om vruchtbare grond vrij te maken om gewassen te blijven telen, waardoor de bodem steeds verder erodeert. Een braakperiode moet voorzien worden zodat de geërodeerde bodem kan herstellen.

Door de toegenomen bevolking zijn er praktisch geen braakliggende periodes meer. Dit leidt tot ontbossing en bodemdegradatie in het vitale Congobekken.

De provincie Mai-Ndombe heeft momenteel 22 bosbouwconcessies, maar zoals elders in het land zijn er geen marktsystemen die het sociaal-economisch welzijn van de lokale communities bevorderen, waardoor het potentieel voor herbebossing en vermindering van bosdegradatie beperkt wordt.