Tanzania heeft de afgelopen 30 jaar zes grote droogteperiodes gekend. Steeds grilligere weerpatronen, de stijgende vraag naar water en andere factoren hebben van waterschaarste een groot probleem gemaakt dat niet alleen beperkt blijft tot droogte. Waterschaarste heeft ook ernstige gevolgen voor de landbouwactiviteiten van de plattelandsgemeenschappen, omdat de bestaande irrigatietechnieken de druk op het milieu vergroten en de bodemvruchtbaarheid verminderen.

Nieuwe, efficiëntere irrigatietechnieken kunnen leiden tot een aanzienlijke vermindering van het waterverbruik. Maar beperkte financiële middelen en het gebrek aan toegang tot de juiste technische en operationele kennis maken boeren huiverig voor het investeringsrisico.